Kuligi to jedna z najpiękniejszych i najbarwniejszych tradycji zimowych w polskich górach, która ma swoje korzenie sięgające już XVI wieku. Początkowo była formą rozrywki popularną wśród szlachty i magnaterii, a z czasem przyjęła się i rozwinęła wśród górali zamieszkujących Podhale .

Góralskie kuligi to coś więcej niż tylko przejażdżki saniami. To żywa kultura i wyjątkowa forma spędzania zimowych wieczorów, które od stuleci łączą rodzinę, przyjaciół i społeczność lokalną. Kulig był organizowany podczas karnawału, zwłaszcza w czasie zapustów, kiedy to zaprzęgi sań ciągnięte przez piękne konie przemierzały śnieżne doliny i polany, tworząc niezapomniany klimat zabawy i wspólnoty.

Ważnym elementem kuligów na Podhalu od zawsze była muzyka. Dźwięki góralskich instrumentów, takich jak gęśle czy skrzypce, rozbrzmiewały podczas jazdy i późniejszej biesiady przy ognisku. Tradycyjnie kuligi kończyły się wielką watrą — ogniskiem, gdzie pieczono kiełbaski i popijano grzane wino, a śpiew i tańce trwały do późnych godzin.